این یک فریاد است؛
بد نیست گاهی اعتقاداتمان و باورهایمان را مرور کنیم، ولایت پذیری، تبعیت از ولایت فقیه و ولایتمداری واژه هایی هستند که زیاد شنیده می شوند، ولی علی رغم این همه کاربرد و اهمیت بسیار فراوان آن همچنان برداشت ها و معانی متفاوتی از آن وجود دارد.
نقل است که بعد از مراسم انتخاب رهبری هنگام خروج خبرگان رهبری از سالن اتفاقی درس آموز رخ داده که می تواند به ما در تعریفمان از ولایت پذیری و ولایتمداری کمک نماید:
حدود ساعت ۳ جلسه تمام شد. کسانی بودند که از همان لحظه شروع به تبعیت کردند، از جمله این افراد آقای جوادی آملی بودند. هنگام خروج از مجلس هیچ کس ازدر خارج نشد همه به هم تعارف می کردند و حدود ۳ دقیقه کسی خارج نشد. همه اصرار می کردند آقای خامنه ی خارج شوند اما آقای خامنه ای به آقای مشکینی گفتند که ایشان ابتدا خارج شوند. در همین هنگام آقای جوادی آملی گفتند: ” آقا شما بفرمایید که ما جرات کنیم پشت سر شما بیرون بیاییم. آن موقع شما بر ما رفیق بودید و ما افتخار می کردیم پایمان را پشت پای شما بگذاریم، امروز شما بر ما ولی هستید و از الان بر ما فرض و واجب است که همه پایمان را جای پای شما بگذاریم و طوری هم باید پایمان را بگذاریم که اگر کسی نگاه کند نفهمد چند نفر بعد از شما آمدند بیرون و فقط جای پای شما باشد! ”
تبعیت از ولایت فقیه یعنی حرکت پشت سر ولی فقیه ( که در عصر ما امام خامنه ای پرچمدار و عهده دار آن هستند)، آن هم به قول طلبه ها طابق النعل بالنعل، یعنی پا بر روی جای پای وی گذاشتن و حرکت دقیقا در مسیری که وی حرکت می کند، این است راه سعادت و تنها مسیری که به هدایت رهنمون خواهد شد مسیری که می توان از آن به صراط مستقیم تعبیر نمود. بی شک هر که در این راه گام بنهد به مقصد خواهد رسید و هر که از آن زاویه بگیرد دچار مشکل خواهد شد.
بد نیست گاهی ولایتمداری را تمرین کنیم، شرکت در نماز جماعت یکی از مکانهایی است که می شود تبعیت را تمرین نمود، این امام است که ییشرو در نماز است و باقی همه باید مطیع وی باشند تا نمازشان را به سلامت بگذرانند، پیش افتادن و پس افتادن و حرف متفرقه زدن و زاویه گرفتن و … همه باعث جدایی از امام و مشکل دار شدن نماز خواهد شد.
من به هیچ وجه در باورم نمی گنجد که کسی خود را مطیع ولایت بداند و به گونه ای دیگر عمل نماید و در مسیری دیگر گام بنهد. به امید اینکه خداوند متعال به همه ما توفیق ولایتمداری عطا بنماید.
